Χειροποίητο: Οκτωβρίου 2013

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Bernard Safran (1924 - 1995) - The Market

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Η σωστή σειρά

Μια φορά κι ένα καιρό, ένας πλούσιος άνθρωπος παρακάλεσε ένα δάσκαλο του Ζεν να γράψει κάτι το οποίο θα ενθάρρυνε την ευημερία της οικογένειάς του για τα ερχόμενα χρόνια, κάτι που η οικογένεια θα το κρατούσε με στοργή και αγάπη για γενιές ολόκληρες. Κι ο δάσκαλος έγραψε πάνω σ’ ένα μεγάλο κομμάτι χαρτί:

«Ο πατέρας πεθαίνει, ο γιος πεθαίνει, ο εγγονός πεθαίνει».

Ο πλούσιος θύμωσε όταν είδε αυτό που έγραψε ο δάσκαλος.

«Σου ζήτησα να γράψεις κάτι που θα έφερνε ευτυχία και ευημερία στην οικογένειά μου. Γιατί μας δίνεις κάτι τόσο καταθλιπτικό;»

Κι ο δάσκαλος απάντησε:

«Αν πέθαινε ο γιος σου πριν από σένα, αυτό θα προκαλούσε ανυπόφορη θλίψη στην οικογένειά σου. Αν ο εγγονός σου πέθαινε πριν από το γιο σου, κι αυτό επίσης θα προκαλούσε μεγάλη λύπη. Αν όμως η οικογένειά σου εξαφανίζεται, γενιά με γενιά, με τη σειρά που σου έχω περιγράψει, αυτό θα είναι η φυσική πορεία της ζωής. Αυτή είναι η πραγματική ευτυχία και ευημερία».

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Η... παγίδα

Ελληνοϊταλικός πόλεμος, 1940. Μια ομάδα Ιταλών στρατιωτών, στα Αλβανικά βουνά, προχωρούν προς τα ελληνικά σύνορα όταν ξαφνικά ακούγεται μια φωνή πίσω απ’ το λόφο:

«Ένας Έλληνας στρατιώτης αξίζει όσο δέκα Ιταλοί!»

Ο Ιταλός διοικητής αμέσως διατάζει μια ομάδα που αποτελείται από δέκα από τους καλύτερους στρατιώτες του να πάνε να εξοντώσουν αυτόν τον Έλληνα που έχει το θράσος να τους προκαλεί. Πάνε πίσω από τον λόφο απ’ όπου ακούστηκε η φωνή, ακούγεται μπαράζ πυροβολισμών και μετά πλήρης σιγή!

Μετά από λίγο ακούγεται πάλι η ίδια φωνή:

«Ένας Έλληνας στρατιώτης είναι καλύτερος από εκατό μακαρονάδες!».

Νευριασμένος ο Ιταλός διοικητής στέλνει τους εκατό καλύτερους στρατιώτες του και επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Πυροβολισμοί, ουρλιαχτά, φασαρία και μετά από πέντε λεπτά, σιγή.

Μια ήρεμη Ελληνική φωνή ακούγεται και πάλι:

«Ένας Έλληνας στρατιώτης αξίζει παραπάνω από χίλιους κοκορόφτερους Ιταλούς!»

Έξαλλος πλέον ο Ιταλός διοικητής επιλέγει χίλιους Ιταλούς και τους στέλνει να πάνε και να εξοντώσουν το κώλο-Έλληνα που έχει τόσο θράσος!

Οι Ιταλοί στρατιώτες ξεκινάνε και μετά από λίγο ακούγονται ριπές πολυβόλων και αυτόματων όπλων, πιστολιές, όλμοι και χειροβομβίδες να σκάνε εκωφαντικά, κραυγές και ουρλιαχτά τρόμου και πόνου. Όλα δείχνουν ότι μια λυσσώδης μάχη μαίνεται πίσω απ’ το λόφο. Ξαφνικά επικρατεί νεκρική σιγή!

Ο Ιταλός διοικητής που περιμένει τους στρατιώτες του βλέπει σε λίγο έντρομος να εμφανίζεται πίσω απ’ το λόφο ένας βαριά τραυματισμένος αξιωματικός του, με τη στολή του κουρελιασμένη και το λοφίο που στόλιζαν τα φτερά μαδημένο. Αιμόφυρτος σέρνεται προς τη μεριά του διοικητή του, πέφτει στα πόδια του και ψελλίζει:

«Μη στείλεις άλλους… κύριε διοικητά… Πέσαμε σαν ανόητοι στην παγίδα! Δεν είναι μόνο ένας αλλά… δύο Έλληνες εκεί πίσω!»

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Ο Ντούτσε αφηγείται

Είναι το πρώτο ελληνικό κόμιξ που φτιάχτηκε για τον κινηματογράφο με σαφώς προπαγανδιστικούς σκοπούς. Διακωμωδεί τις ανεπιτυχείς προσπάθειες του Μουσολίνι (Ντούτσε) να καταλάβει την Ελλάδα.