Παροιμίες (Γαμπρός)

Γαμπρός

Αγαπά ο κάπελας το μεθυσμένο, μα γαμπρό δεν τον κάν’.

Ανασκουμπώνεται ο γαμπρός κι η νύφη καμαρώνει.

Ανοικοκύρευτος γαμπρός πάει στους πέντε ανέμους.
Από γενιά να ‘ναι ο γαμπρός και να ‘ναι φημισμένος.

Αύριο λούζουν το γαμπρό και τραγουδούν τη νύφη.

Αυτός που απέκτησε καλό γαμπρό βρήκε γιο, αυτός που απέτυχε έχασε και την κόρη του.

Αφού παντρεύεται η κόρη μας, γαμπροί μας παρουσιάζονται.

-Γαμπρέ, μυξιάρης είσαι. -Χειμώνας είναι. -Μπρε σε ξέρω κι απ’ το καλοκαίρι.

Γαμπρό και νύφη έχασα, τα δυο παιδιά μου τα ‘χω.

Γαμπρό και νύφη χάσαμε, σηκώτε να χορέψουμε.

Γαμπρό σε κάνω, πολυζώη δε σε κάνω.

Γαμπρός και νύφη θέλουν στην πομπή των συμπεθέρων.

Γαμπρός υιός δε γίνεται και νύφη θυγατέρα.

Για το γαμπρό γεννά κι ο κόκορας, για το παιδί ούτε η κότα.

Για το γαμπρό γεννάει κι ο κόκορας της πεθεράς αυγό.

Για το γαμπρό γεννάει κι ο κόκορας, για το γιο η κότα.
Του παιδιού σου τάξε ψέματα, και του γαμπρού σου αλήθεια.

Για χαρτί και για μελάνη, τον καλό γαμπρό μην χάνεις.

Κακά μαντάτα του γαμπρού κι η νύφη κασιδιάρα.

Κάλλιο στο παλούκι, παρά σώγαμπρος.

Κατά τη νύφη κι ο γαμπρός.

Ο γαμπρός γιος δε γίνεται κι η νύφη θυγατέρα.

Ο γαμπρός είναι λαβρός κι η νύφη ανεμοζάλη.

Ο γαμπρός και το πεπόνι κι η κοιλιά πολλούς λαθώνει.

Ο γαμπρός κούκλα η πεθερά πανούκλα.

Όλ’ η βδομάδα του γαμπρού κι η Κυριακή της νύφης.

Όσο να μπει και να βγει η νύφη, στραβώθηκε ο γαμπρός.

Όταν πάει ο γαμπρός στην πεθερά, γεννάει κι ο κόκορας.

Πριν να δούμε το γαμπρό, στολίσαμε τη νύφη.

Προσκύνα, γαμπρέ, δόξα σοι ο Θεός.

-Ρε, γαμπρέ, η μύτη σου. -Είν' από το χειμώνα.

Σα θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να ‘χει ο κόσμος όλος.

Σα θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να ‘χει ο πεθερός.

Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό.

Σώγαμπρος; Αλεπού γδαρμένη.

Το γαμπρό και το πεπόνι όποιος τα διαλέει λαθώνει.

Το χαρτί και το μελάνι τον καλό γαμπρό τον κάνει.

Τον χουβαρντά αγαπά ο καφετζής μα γαμπρό δεν τονε θέλει.

Χωρίς νύφη (ή γαμπρό) γάμος δε γίνεται.